มีสกุลเงินหลายร้อยประเภทบนโลกและแต่ละสกุลเงินมีสัญลักษณ์ตัวย่อ 3 ตัวอักษร ดอลล่าร์สหรัฐคือ USD , ยูโร คือ EUR , สวิสฟรัง คือ CHF , อังกฤษ คือ GBP และเป็นต้นไปสาหรับทุกสกุลเงิน

สกุลเงินแบ่งออกเป็นสองประเภท ได้แก่ สกุลเงินหลักและสกุลเงินรอง สกุลเงินหลักมาจากกลุ่มเศรษฐกิจที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดรอบโลกได้แก่ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ โซนยุโรป แคนนาดา ออสเตรเลีย สวิสเซอร์แลนด์ พวกเขาใช้ค่าเงินเหล่านี้สร้างคู่ค่าเงินร่วมกันเกิดเป็นคู่เงินในตลาด forex When

เมื่อไปที่ซื้อของที่ร้านขายของ เราจาเป็นต้องแลกเปลี่ยนทรัพย์สินกับมูลค่าของสิ่งของ เช่น ใช้เงินซื้อนม เหมือนกันกับการแลกเปลี่ยนซื้อขายในตลาด forex เราซื้อหรือขายกับสกุลเงินอื่นๆ สกุลเงินที่เป็นคู่สัมพันธ์กับเงินอีกสกุลหนึ่ง

คู่เงิน forex มี 3 ประเภทได้แก่ คู่เงินหลัก คู่เงินรอง และคู่เงินแปลกใหม่ คู่เงินหลักมักเกี่ยวข้องกับสกุลเงิน USD เสมอ และเป็นสกุลเงินที่ถูกเทรดมากที่สุด สกุลเงินหลัก 7 คู่ได้แก่ EURUSD, USDJPY, GBPUSD, USDCAD, USDCHF, AUDUSD และ NZDUSD คู่เงินรองคือสกุลเงินหลักที่ทาการแลกเปลี่ยนซื้อขายระหว่างกันยกเว้นสกุลเงิน USD สามารถเป็น EURGBP, CHFJPY และสกุลเงินอื่นๆ คู่เงินแปลกใหม่ประกอบด้วยสกุลเงินหลักหนึ่งสกุลเงินและสกุลเงินรองอีกหนึ่งสกุลเงินเช่น EURTRY, USDNOK และอื่นๆอีกมากมาย

คู่เงินที่นิยมแลกเปลี่ยนซื้อขายมากที่สุดคือสกุลเงินยูโรกับสกุลเงินดอลล่าร์สหรัฐหรือ EURUSD สกุลเงินที่อยู่ด้านซ้ายเรียกว่าค่าเงินพื้นฐาน (base currency) คือสกุลเงินที่เราต้องการที่จะซื้อหรือขาย สกุลเงินที่อยู่ด้านขวาคือค่าเงินรอง (second currency) คือค่าเงินที่เรานาไปทาการแกลเปลี่ยนซื้อขาย แต่ละคู่เงินมี 2 ราคาได้แก่ราคาสาหรับการเสนอขายค่าเงินพื้นฐาน (ask) และราคาสาหรับการซื้อ (bid) ความแตกต่างระหว่างคู่เงิน 2 แบบนี้เรียกว่าค่าธรรมเนียมในการซื้อขาย (spread) สาหรับโบรกเกอร์ (broker) และแสดงจานวนเงินที่เก็บจากโบรกเกอร์เพื่อเปิดตาแหน่ง (position) สาหรับการเทรด ยิ่งค่าเงินถูกแลกเปลี่ยนซื้อขายมากเท่าไหร่ยิ่งเกิดความแปรปรวนสูงยิ่งทาให้ค่าธรรมเนียมในการซื้อขาย (spread) ยิ่งแคบลง ถ้ายิ่งเป็นคู่เงินที่หายากค่าธรรมเนียมในการซื้อขาย (spread)ยิ่งกว้างขึ้น

โดยปกติการเสนอราคามักแสดงเป็นตัวเลขจานวน 4 หลักหลังจากจุด ตัวอย่างเช่น 1.2356 ในกรณีของ EURUSD หมายถึงสาหรับสกุลเงินยูโร (Euro) ที่นักลงทุนต้องการซื้อ เขาต้องใช้เงินลงทุนจานวน 1.2356 การเปลี่ยนแปลงใดๆในมูลค่าของเงินมักจะเห็นเป็นตัวเลข 4 หลักหลังจากจุด โดยส่วนใหญ่รู้จักในนามของ pip ค่าธรรมเนียมในการซื้อขาย (spread) กาไรและขาดทุนโดยทั่วไปจะแสดงเป็นจุดทศนิยมในค่า pips

คาศัพท์บางคาของการเทรดออนไลน์เรียกว่า Going long และ Going short ที่หมายถึง ‘การซื้อ’ และ ‘การขาย’ ตามลาดับ นักลงทุนที่คาดการณ์ว่าผลกาไรในตลาดจะเพิ่มขึ้นเรียกว่า ‘นักลงทุน Bullish’ ในขณะที่อีกฝ่ายหนึ่งเรียกว่า ‘นักลงทุน Bearish’ คือผู้ที่ตั้งอยู่อีกด้าน สอดคล้องกับคาศัพท์ ‘ตลาดกระทิง’ และ ‘ตลาดหมี’ นามาใช้เพื่ออธิบายหนทางการเติบโตของตลาด

ตลาดกระทิง (bull market) อยู่ฝั่งขึ้นและตลาดหมี (bear market) มักจะอยู่ฝั่งที่ลดลงเสมอ นักลงทุนที่มีประสบการณ์จะตัดสินใจใช้กลยุทธ์ของพวกเขาโดยขึ้นอยู่กับเทรนของตลาดและทาให้มั่นใจว่าพวกเขาทาตามสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องดังนั้นพวกเขาจึงสามารถคว้าโอกาสที่มีอยู่ในตลาดก่อนหน้าและได้รับกาไร

ในอดีต นักลงทุนทุกคนต้องเรียกโบรเกอร์และบอกให้พวกเขาทาการเทรดให้ ปัจจุบันนักลงทุนสามารถทาการเทรดเองได้โดยตรงกับลูกค้าบนระบบซอฟท์แวร์ที่เรียกว่าแพลตฟอร์มการเทรด แพลตฟอร์มส่วนใหญ่สามารถใช้งานได้บนคอมพิวเตอร์ อินเตอร์เนต และโทรศัพท์มือถือ นักลงทุนทุกคนมีกลยุทธ์เป็นของตัวเองและเขาควรหาแพลตฟอร์มที่ทาให้เขาสามารถทาการเทรดด้วยวิธีที่ดีที่สุดและเป็นไปได้ เช่น วิธีที่เขารู้สึกสะดวกสบายที่สุด

การเทรดด้วยค่า Leverage หรือการเทรดบนค่า margin ทาให้นักลงทุนสามารถเปิดตาแหน่ง (position) เพื่อเปิดออเดอร์ได้มากกว่าที่เขาคาดการณ์ไว้ว่าสามารถทาได้ ในคู่เงินในตลาด forex ส่วนใหญ่ค่า leverage มากที่สุดที่สามารถครอบครองได้คือ 400:1 หมายความว่าทุกๆ $400 ที่มีมูลค่าบนการเปิดตาแหน่ง (position) นักลงทุนต้องลงทุน $1 จากบัญชีของเขา ดังนั้นถ้าเขาต้องการซื้อคู่สกุลเงิน EURUSD จานวน 10,000 unit ในราคา 1.2356 แทนที่เขาต้องจ่ายเงินจานวน $12,356 เขาจะต้องจ่ายเพียงแค่ $30.89 ซึ่งคิดเป็น 0.25% ของราคาหรืออัตราส่วน 400:1 สิ่งสาคัญที่ควรจาว่ากาไรและขาดทุนถูกกาหนดโดยขนาดของการเปิดตาแหน่ง (position) และค่า leverage ที่สามารถเพิ่มกาไรและการขาดทุนได้ด้วยเช่นกัน

อะไรทีมีผลกระทบต่อตลาดฟอเร็กซ์?

ตลาดฟอเร็กซมีสภาพคล่องสูงอันเนื่องมาจากอัตราอุปทานและอุปสงค์ที่ผันผวน ผู้ซื้อขายจะซื้อขายตามเหตุการณ์ทางการเงิน รวมไปถึงเหตุการณ์ทั่วๆไป ปกติแล้วเมื่อค่าเงินมีความต้องการสูง มูลค่าของค่าเงินก็จะเพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับค่าเงินอื่นๆ และเมื่อมีความต้องการต่ำมูลค่าก็จะลดลงเช่นกัน

เหตุการณ์ทางการเงินมักเป็นคำแถลงจากนาๆประเทศ ธนาคารกลางหรือสถาบันทางการเงินในหัวข้อเกี่ยวกับอัตราการว่างงาน จำนวนการผลิตและอื่นๆอีกมากมาย การลดลงของอัตราการว่างงานสามารถบ่งบอกได้ถึงความแข็งแรงของเศรษฐกิจ และนำไปสู่การเพิ่มขึ้นของค่าเงิน ซึ่งหากเป็นค่าเงินหลักมันก็จะไปกระทบกับค่าเงินอื่นๆเช่นกัน ก่อนที่เหตุการณ์จะเกิดขึ้นผู้ซื้อขายได้คาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้น และลงทุนไปตามการคาดการณ์เหล่านี้ เหตุการณ์ทั้งหมดสามารถดูและติดตามได้จากปฏิธินเศรษฐกิจ

ตัวอย่าง

มาดูที่คู่ของค่าเงินยอดนิยม EURUSD (ยูโร-ดอลลาร์) เมื่อล็อกอินเข้าไปในแพลตฟอร์ม ผู้ซื้อขายจะตรวจสอบราคา ask และราคา bid เพื่อดูความแตกต่าง ตัวอย่างเช่น ask 1.2356 และ bid 1.2359 มีความแตกต่างกัน 3 pip หากเราซื้อขาย เงินส่วนต่างตรงนี้จะเป็นของนายหน้า

หากผู้ซื้อขายเชื่อว่าค่าเงินยูโรจะขึ้น และคีย์คำสั่งให้ “ซื้อ” เขาจะต้องเลือกจำนวนที่จะซื้อ ยกตัวอย่างเช่น 10,000 ยูนิต มีมูลค่า $12,356 และใช้ ให้ราคาอยู่ที่ $30.89 หากตลาดมีการตอบสนองตามที่ผู้ซื้อขายได้คาดไว้ และค่าเงินยูโรเพิ่มขึ้นจาก 1.2356 เป็น 1.2360 – 4 pips ผู้ซื้อขายก็จะได้กำไรจากการซื้อขายครั้งนี้